Αντιμετωπίζοντας τη δυσκολότερη άρθρωση του σώματος.

Η 1η φαλαγγοφαλαγγική άρθρωση του χεριού (η εγγύτερη της παλάμης) είναι ιδιαίτερα σημαντική για τη λειτουργικότητά του. Η αντιμετώπιση του τραυματισμόυ της χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή από τον εξειδικευμένο χειρουργό, αφού μπορεί εύκολα να καταλήξει σε μόνιμη δυσκαμψία.
Αναφέρω δυό ασθενείς με την ίδια βλάβη, κάταγμα και εξάρθρημα στην πρώτη φαλαγγοφαλαγγική άρθρωση. Δύο ομολογουμένως ενδιαφέροντα χειρουργεία, με διαφορετική αντιμέτωπιση, με σκοπό πάντα την καλύτερη αποκατάσταση των ασθενών! Με το κάταγμα άνοιξε η αρθρική επιφάνεια του ενός οστού (της δεύτερης φάλλαγγας) και σφηνώθηκε εκεί η κεφαλή της πρώτης φάλαγγας. Εάν το αποτέλεσμα ένός τέτοιου χειρουργείου δεν είναι καλό ο ασθενής θα υποστεί μείωση της λειτουργικότητας με εξεσημασμένη δυσκαμψία (γιατί το δάχτυλο δεν θα φτάνει στην παλάμη του) με αποτέλεσμα εκτός όλων των άλλων να χάνει ένα μεγάλο ποσοστό της δύναμης σύλληψης.
Ο πρώτος ασθενής, νεαρός 23 χρονών, (1 και 2 φωτο) με μεγαλύτερη καταστροφή της παλαμιαίας αρθρικής επιφάνειας προσήλθε καθυστερημένα, τρεις μήνες μετά από το ατύχημα και αντιμετωπίστηκε με αντικατάσταση της συντετριμμένης αρθρικής επιφάνεια με τμήμα αρθρικής επιφανειας από οστό του καρπού (αγκιστρωτό), ενώ ο δεύτερος (3, 4 και 5 φωτο) με μικρότερη καταστροφή της αρθρικής επιφάνειας, αλλά επίσης με εξαρθρημα, αντιμετωπίστηκε με απλούστερη χειρουργική τεχνική, δηλαδή με εφαρμογή ελατηρίου για διατατική ανάταξη της άρθρωσης! Και οι δυο είχαν ένα άριστο χειρουργικό αποτέλεσμα και πλήρη αποκατάσταση, 3 μήνες μετά το χειρουργείο.

Η εξατομικευμένη ιατρική είναι πάντα το ζητούμενο.